Afgelopen jaar was het op, mijn energie was op. Slapen was rampzalig en elke
week had ik wel een migraine aanval. Toch ging ik maar door. In de ochtend voor
de spiegel dacht ik “ik trek mijn harnasje aan en ga ervoor vandaag”, een soort
super woman gevoel. Totdat mijn hoofd niet meer werkte en mijn werk niet meer
lukte.
Na een aantal weken thuis, las ik het boek “Trauma Stewardship”, van Laura
Dermoot-Lipsky. Dit was precies wat ik nodig had. Zij is zelf een hulpverlener
geweest jarenlang en maakte hetzelfde mee als wat ik ervaarde. Er is onderzoek
gedaan in de Verenigde Staten naar dit fenomeen bij hulpverleners. Het blijkt zo
te zijn dat mensen die in hun werk, of als vrijwilliger met andere mensen te
maken hebben die getraumatiseerd zijn, daar last van kunnen krijgen. Dit
noemen zij Secondair Trauma of Vicarious (overdraagbaar) Trauma. Daar heeft zij
een training voor ontwikkelt en geeft daar nu lezingen over. Tot mijn grote
verbazing herkende ik alles wat zij had beschreven aan symptomen. Het was
geen burn-out, maar overdraagbaar trauma waar ik last van had. Als
hulpverlener stel je jezelf open voor degene waarmee je werkt en dat is ook de
bedoeling natuurlijk. Wij zijn empathisch, daardoor doen we ons werk vaak ook
met zoveel passie. Door zo open te staan, zijn we ook kwetsbaar. Dat merken we
doordat we uitgeput raken, klachten krijgen als slapeloosheid of migraines, zoals
ik destijds ervaarde. Het harnasje wat ik elke dag aantrok, had zich daadwerkelijk
vertaald in een lichamelijk harnas, alles in mijn nek en rug zat muurvast.
Het goede nieuws is dat je hier iets aan kan doen, dat je kan leren hoe je in je
werk beter beschermd bent. Of hoe je als helper in je omgeving beter beschermd
bent. Door elke dag hiermee bezig te zijn geweest, was ik binnen 3 maanden
weer aan het opbouwen op mijn werk en ben ik een studie gestart. De creativiteit
en mogelijkheden kan ik weer zien, mijn behoeften kan ik weer voelen. Het is
geen quick fix, maar het is een proces waar je mee bezig blijft, als je een
hulpverlener bent. Of dat nou voor je werk is, of dat je dat doet voor je omgeving.
Als je je ervan bewust bent en je weet wat je eraan kan doen, werkt dat
preventief.
Ben jij ook iemand die voor je werk of in je privéleven veel te maken heeft met
mensen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt en een beroep doen
op jou? Wil je leren hoe je jouw energie kan behouden en inzetten, zodat je er ook
op een positievere manier kan zijn voor degene waarvoor je er moet zijn. Kijk
eens naar mijn trainingsaanbod.
Of misschien ben je een werkgever en herken je dit bij jouw werknemers, ook dan
ben je uiteraard welkom!